Country

Elvis Aaron Presley (8 stycznia 1935 - 16 sierpnia 1977), znany również jako Elvis, był amerykańskim piosenkarzem, muzykiem i aktorem. Uważany jest za jedną z najważniejszych ikon kultury XX wieku i często nazywany jest „królem rock and rolla” lub po prostu „królem”. Jego pełne energii interpretacje piosenek i seksualnie prowokujący styl wykonania, w połączeniu z wyjątkowo silną mieszanką wpływów różnych linii kolorów w erze transformacji w relacjach rasowych, doprowadziły go do wielkiego sukcesu - i początkowych kontrowersji.

Presley urodził się w Tupelo w stanie Mississippi i przeniósł się z rodziną do Memphis w stanie Tennessee, gdy miał 13 lat. Jego kariera muzyczna rozpoczęła się tam w 1954 roku, nagrywając w Sun Records z producentem Samem Phillipsem, który chciał pokazać szerszej publiczności brzmienie muzyki afroamerykańskiej. Presley, grający na akustycznej gitarze rytmicznej, w towarzystwie gitarzysty prowadzącego Scotty Moore'a i basisty Billa Blacka, był pionierem rockabilly, przyspieszonej, opartej na backbeacie fuzji muzyki country i rhythm and blues. W 1955 roku perkusista D. J. Fontana dołączył do zespołu, aby uzupełnić skład klasycznego kwartetu Presleya, a RCA Victor podpisał kontrakt w ramach umowy zaaranżowanej przez pułkownika Toma Parkera, który miał nim zarządzać przez ponad dwie dekady. Pierwszy singiel Presleya RCA, „Heartbreak Hotel”, został wydany w styczniu 1956 roku i stał się hitem numer jeden w Stanach Zjednoczonych. Dzięki serii udanych występów w telewizyjnych i zdobywając szczyty list przebojów stał się czołową postacią nowego popularnego brzmienia rock and rolla.

W listopadzie 1956 roku Presley zadebiutował w filmie Love Me Tender. Powołany do służby wojskowej w 1958 roku, Presley wznowił karierę nagraniową dwa lata później, wykonując niektóre ze swoich najbardziej udanych komercyjnie dzieł. Zorganizował jednak kilka koncertów i pod kierunkiem Parkera, większość lat sześćdziesiątych poświęcił kręceniu hollywoodzkich filmów i albumów ze ścieżkami dźwiękowymi, z których większość była krytykowana. W 1968 roku, po siedmioletniej przerwie w występach na żywo, powrócił na scenę w uznanym programie telewizyjnym Elvis, który zaowocował przedłużoną rezydencją koncertową w Las Vegas i szeregiem bardzo dochodowych tras koncertowych. W 1973 roku Presley dał pierwszy koncert solowego artysty nadawany na całym świecie, Aloha from Hawaii. Lata nadużywania leków na receptę poważnie zagroziły jego zdrowiu i zmarł nagle w 1977 roku w swojej posiadłości Graceland w wieku 42 lat.

Wraz z jego wzrostem z biedy do znaczącej sławy, sukces Presleya wydawał się być uosobieniem amerykańskiego snu. Jest najlepiej sprzedającym się artystą muzyki solowej wszechczasów i odniósł sukces komercyjny w wielu gatunkach, w tym w popie, country, R&B, współczesnej dla dorosłych i gospel. Zdobył trzy nagrody Grammy, otrzymał nagrodę Grammy za całokształt twórczości w wieku 36 lat i był wprowadzany do wielu sławnych muzycznych sal. Presley ma kilka rekordów; najwięcej albumów ze złotem i platyną z certyfikatem RIAA, najwięcej albumów notowanych na liście Billboard 200 oraz najwięcej albumów solowych artysty na UK Albums Chart i najwięcej singli numer jeden spośród wszystkich występujących na UK Singles Chart. W 2018 roku Presley został pośmiertnie odznaczony Prezydenckim Medalem Wolności.

A Mississippi

B Do It

Glen Travis Campbell (22 kwietnia 1936 - 8 sierpnia 2017) był amerykańskim piosenkarzem, gitarzystą, autorem tekstów, był także gospodarzem programów telewizyjnych i aktorem. Był najbardziej znany z serii przebojów z lat 60. i 70. XX wieku oraz z prowadzenia The Glen Campbell Goodtime Hour w telewizji CBS od 1969 do 1972 roku. Wydał 64 albumy w karierze trwającej pięć dekad, sprzedając ponad 45 milionów płyt na całym świecie, w tym dwanaście złotych albumów, cztery albumy platynowe i jeden podwójnie platynowy.

Urodzony w Billstown, Arkansas, Campbell rozpoczął karierę zawodową jako muzyk studyjny w Los Angeles, spędzając kilka lat grając z grupą instrumentalistów znaną później jako „The Wrecking Crew”. Po zostaniu artystą solowym umieścił w sumie 80 różnych piosenek na Billboard Country Chart, Billboard Hot 100 lub Adult Contemporary Chart, z których 29 znalazło się w pierwszej dziesiątce, a dziewięć z nich zajęło pierwsze miejsce na co najmniej jednym z nich. Do hitów Campbella należą „Universal Soldier”, jego pierwszy hit z 1965 roku, a także „Gentle on My Mind” (1967), „By the Time I Get to Phoenix” (1967), „Dreams of the Everyday Housewife” (1968) , „Wichita Lineman” (1968), „Galveston” (1969), „Rhinestone Cowboy” (1975) i „Southern Nights” (1977). [3]

W 1967 roku Campbell zdobył cztery nagrody Grammy w kategorii country i pop. Za „Gentle on My Mind” otrzymał dwie nagrody w kraju i na zachodzie; To samo zrobił w popie „By the Time I Get to Phoenix”. Trzy z jego wczesnych przebojów zdobyły później Grammy Hall of Fame Awards (2000, 2004, 2008), a sam Campbell zdobył nagrodę Grammy Lifetime Achievement Award w 2012 roku. Posiadał trofea dla Wokalisty Roku zarówno od Country Music Association (CMA). i Academy of Country Music (ACM), a także zdobył główną nagrodę CMA jako Artysta Artystyczny Roku 1968. Campbell zagrał drugoplanową rolę w filmie True Grit (1969), który przyniósł mu nominację do Złotego Globu w kategorii Najbardziej obiecujący debiutant. Śpiewał także piosenkę tytułową, która była nominowana do Oscara.

A You Needed Me

B I Still Wish The Very Best For You

The Eagles to amerykański zespół rockowy założony w Los Angeles w 1971 roku. Założycielami byli Glenn Frey (gitara, wokal), Don Henley (perkusja, wokal), Bernie Leadon (gitara, wokal) i Randy Meisner (gitara basowa, wokal) . Z pięcioma singlami numer jeden, sześcioma albumami numer jeden, sześcioma nagrodami Grammy i pięcioma American Music Awards, The Eagles byli jednym z najbardziej utytułowanych zespołów muzycznych lat 70. Ich albumy Their Greatest Hits (1971–1975) i„ Hotel California ”zajmują odpowiednio pierwsze i trzecie miejsce wśród najlepiej sprzedających się albumów w Stanach Zjednoczonych, z 38 milionami i 26 milionami egzemplarzy. The Eagles to jeden z najlepiej sprzedających się zespołów na świecie, sprzedał ponad 150 milionów płyt, w tym 100 milionów sprzedanych w samych Stanach Zjednoczonych. W 2004 roku zajęli 75 miejsce na liście 100 największych artystów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

Ich debiutancki album, Eagles (1972), zaowocował trzema singlami z listy 40 najlepszych: „Take It Easy”, „Witchy Woman” i „Peaceful Easy Feeling”. Desperado (1973) odniósł mniejszy sukces, osiągając jedynie 41 miejsce na listach przebojów; żaden z jej singli nie znalazł się w pierwszej czterdziestce. Jednak utwory „Desperado” i „Tequila Sunrise” stały się dwoma najpopularniejszymi utworami zespołu. On the Border (1974) doszedł gitarzysta Don Felder i wyprodukowano dwa single z 40 najlepszych: „Already Gone” i numer jeden zespołu The Eagles, „Best of My Love”.

Ich album One of These Nights z 1975 roku zawierał trzy single numer jesden: „One of These Nights”, „Lyin 'Eyes” i „Take It to the Limit”, z których pierwszy znalazł się na szczycie list przebojów. Gitarzysta i wokalista Joe Walsh również dołączył do zespołu w 1975 roku, zastępując Leadona. The Eagles kontynuowali ten sukces i osiągając komercyjny szczyt pod koniec 1976 roku, wydając album Hotel California, który sprzedał się w ponad 26 milionach egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych i ponad 42 miliony egzemplarzy na całym świecie. Album przyniósł dwa single, „New Kid in Town” i „Hotel California”. Meisner opuścił zespół w 1977 roku i został zastąpiony przez Timothy'ego B. Schmita. Wydali swój ostatni album studyjny w 1979 roku The Long Run, który zaowocował trzema singlami z Top10: „Heartache Tonight”, „The Long Run” i „I Can't Tell You Why”. kolejny hit na szczycie listy przebojów.

Zespół The Eagles rozpadł się w lipcu 1980 roku, ale ponownie połączył siły w 1994 roku przy albumie Hell Freezes Over, będącym mieszanką koncertów i nowych utworów studyjnych. Koncertowali konsekwentnie i zostali wprowadzeni do Rock and Roll Hall of Fame w 1998 roku. W 2007 roku Eagles wydali Long Road Out of Eden, ich pierwszy pełny album studyjny od 28 lat i szósty album numer jeden. W następnym roku rozpoczęli trasę Long Road Out of Eden jako promocja albumu. W 2013 roku rozpoczęli rozszerzoną trasę History of the Eagles, która była połączona z dokumentalnym wydawnictwem zespołu History of the Eagles.

Po śmierci Glenna Freya w styczniu 2016 roku i rocznej przerwie zespół The Eagles powstał ponownie w 2017 roku, a Deacon, Frey i Vince Gill dzielili się wokalami do piosenek Freya.

The Eagles to amerykański zespół rockowy założony w Los Angeles w 1971 roku. Założycielami byli Glenn Frey (gitara, wokal), Don Henley (perkusja, wokal), Bernie Leadon (gitara, wokal) i Randy Meisner (gitara basowa, wokal) . Z pięcioma singlami numer jeden, sześcioma albumami numer jeden, sześcioma nagrodami Grammy i pięcioma American Music Awards, The Eagles byli jednym z najbardziej utytułowanych zespołów muzycznych lat 70. Ich albumy Their Greatest Hits (1971–1975) i„ Hotel California ”zajmują odpowiednio pierwsze i trzecie miejsce wśród najlepiej sprzedających się albumów w Stanach Zjednoczonych, z 38 milionami i 26 milionami egzemplarzy. The Eagles to jeden z najlepiej sprzedających się zespołów na świecie, sprzedał ponad 150 milionów płyt, w tym 100 milionów sprzedanych w samych Stanach Zjednoczonych. W 2004 roku zajęli 75 miejsce na liście 100 największych artystów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

Ich debiutancki album, Eagles (1972), zaowocował trzema singlami z listy 40 najlepszych: „Take It Easy”, „Witchy Woman” i „Peaceful Easy Feeling”. Desperado (1973) odniósł mniejszy sukces, osiągając jedynie 41 miejsce na listach przebojów; żaden z jej singli nie znalazł się w pierwszej czterdziestce. Jednak utwory „Desperado” i „Tequila Sunrise” stały się dwoma najpopularniejszymi utworami zespołu. On the Border (1974) doszedł gitarzysta Don Felder i wyprodukowano dwa single z 40 najlepszych: „Already Gone” i numer jeden zespołu The Eagles, „Best of My Love”.

Ich album One of These Nights z 1975 roku zawierał trzy single numer jesden: „One of These Nights”, „Lyin 'Eyes” i „Take It to the Limit”, z których pierwszy znalazł się na szczycie list przebojów. Gitarzysta i wokalista Joe Walsh również dołączył do zespołu w 1975 roku, zastępując Leadona. The Eagles kontynuowali ten sukces i osiągając komercyjny szczyt pod koniec 1976 roku, wydając album Hotel California, który sprzedał się w ponad 26 milionach egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych i ponad 42 miliony egzemplarzy na całym świecie. Album przyniósł dwa single, „New Kid in Town” i „Hotel California”. Meisner opuścił zespół w 1977 roku i został zastąpiony przez Timothy'ego B. Schmita. Wydali swój ostatni album studyjny w 1979 roku The Long Run, który zaowocował trzema singlami z Top10: „Heartache Tonight”, „The Long Run” i „I Can't Tell You Why”. kolejny hit na szczycie listy przebojów.

Zespół The Eagles rozpadł się w lipcu 1980 roku, ale ponownie połączył siły w 1994 roku przy albumie Hell Freezes Over, będącym mieszanką koncertów i nowych utworów studyjnych. Koncertowali konsekwentnie i zostali wprowadzeni do Rock and Roll Hall of Fame w 1998 roku. W 2007 roku Eagles wydali Long Road Out of Eden, ich pierwszy pełny album studyjny od 28 lat i szósty album numer jeden. W następnym roku rozpoczęli trasę Long Road Out of Eden jako promocja albumu. W 2013 roku rozpoczęli rozszerzoną trasę History of the Eagles, która była połączona z dokumentalnym wydawnictwem zespołu History of the Eagles.

Po śmierci Glenna Freya w styczniu 2016 roku i rocznej przerwie zespół The Eagles powstał ponownie w 2017 roku, a Deacon, Frey i Vince Gill dzielili się wokalami do piosenek Freya.

Side One

1 Nice N Easy

2 Life Has Its Little Ups And Downs

3 A Woman Left Only

4 Daddy Don't You Walk So Fast

5 A Part Of Your Life

Side Two

1 Big Boss Man

2 Sittin And Thinkin

3 I Take It On Home

4 July 12, 1939

5 I Do My Swingin At Home

6 Set Me Free

A Island Of Dreams

B The Johnson Boys

Side One

1 Behind Closed Doors

2 If You Wouldn't Be My Lady

3 You Never Really Wanted Me

4 A Sunday Kind Of Woman

5 Peace On You

Side Two

1 The Most Beautiful Girl

2 I Take It On Home

3 'Til I Can't Take It Anymore

4 We Love Each Other

5 I'm Not Going Hungry Anymore

6 Nothing In The World (To Do With Me)

Side One

1 Toworrow Night2:18

2 There Won't Be Anymore2:22

3 Is Goodbye That East To Say2:30

4 She Loved Everybody But Me2:20

5 The Grass Is Always Greener2:25

Side Two

1 Big Boss Man2:30

2 The Ways Of A Women An Love2:32

3 Twelth Of Never2:09

4 River, Stay 'Way From My Door2:46

5 My Mountain Dew2:40

A1 Песенка О Московском Муравье (Song About A Moscow Ant) 2:31 A2 Слава Женщине Моей (I Sing My Woman's Praises) 1:50 A3 Часовые Любви (Sentries Of Love) 1:50 A4 Бумажный Солдат (A Paper Soldier) 1:07 A5 Живописцы, Окуните Ваши Кисти (Dip Your Brushes, Painters) 1:57 A6 Песенка Об Открытой Двери (Song About An Opened Door) 2:37 A7 Заезжий Музыкант (A Visiting Musician) 2:39 A8 Батальное Полотно (A Battle Piece) 1:50 A9 Песенка О Голубом Шарике (Song Of A Blue Balloon) 1:08 A10 Я Вновь Повстречался С Надеждой (I Have Hope Again) 2:50 B1 Опустите, Пожалуйста, Синие Шторы (Draw The Blue Blinds, Please) 2:15 B2 В Поход На Чужую Страну Собирался Король (A King Was Going To War) 2:35 B3 Я Пишу Исторический Роман (I'm Writing A Historical Novel) 2:47 B4 Старая Солдатская Песня (An Old Soldier's Song) 2:08 B5 Не Клонись-ка Ты, Головушка (Don't Drop, My Head) 2:06 B6 Ваше Величество Женщина (Your Excellency Woman) 1:14 B7 Наша Жизнь - Не Игра (Life Is Not A Game) 2:47 B8 На Фоне Пушкина Снимается Семейство (A Family Picture At Pushkin's Monument) 2:25 B9 Шел Троллейбус По Улице (A Trolleybus Was Going Along The Street) 1:03 B10 Дежурный По Апрелю (Love In April) 1:42 B11 Давайте Восклицать! (Let's Admire) 1:35

Side One 1 We're All Alone 2 I'd Rather Leave While I'm In Love 3 (Your Love Has Lifted Me) Higher & Higher 4 One Fine Day 5 Only You And I Know 6 Bye Bye Love 7 Fever 8 Am I Blue Side Two 1 Words 2 Slow Dancer 3 The Way You Do The Things You Do 4 Lets Go Dancin' 5 Keep The Candle Burning 6 I Don't Want To Talk About It 7 Fool That I Am 8 Mean To Me

Side One

1  Settle Down

2  After The Laughter (Came Tears)

3  Butterfly

4  Acre Of Wheat

5  Mud Puddle

Side Two

1  The Sinner

2  Times Is Tough

3  Steel Men

4  Santa Anna

5  Jenny's Gone (And I Don't Care)

A1 Wabash Cannonball A2 How Long, How Long Blues A3 Nobody's Child A4 I Shall Not Be Moved B1 I'm Alabammy Bound B2 I'm A Ramblin' Man B3 Wreck Of The Old 97 B4 Frankie And Johnny

Side One

1Have I Told You Lately That I Love You?

2I'm Gonna Change Everything

3Waltzing On Top Of The World

4Oklahoma Hills

5Beyond The Shadow Of A Doubt

Side Two

1Roly Poly

2Each Time You Leave

3A Letter To My Heart

4Your Old Love Letters

5Highway To Nowhere