Rod Stewart ‎– Foolish Behaviour + Huge Poster Riva – RVLP 11

A1 Tonight I'm Yours (Don't Hurt Me) A2 How Long A3 Tora, Tora, Tora (Out With The Boys) A4 Tear It Up A5 Only A Boy B1 Just Like A Woman B2 Jealous B3 Sonny B4 Young Turks B5 Never Give Up On A Dream

Sir Roderick David Stewart CBE (ur. 10 stycznia 1945 r.) to brytyjski piosenkarz i autor tekstów. Urodzony i wychowany w Londynie, jest pochodzenia szkockiego i angielskiego. Stewart jest jednym z najlepiej sprzedających się artystów muzycznych wszechczasów, sprzedał ponad 250 milionów płyt na całym świecie. Miał dziesięć albumów numer jeden na brytyjskiej liście albumów, a jego zestawienie 62 brytyjskich hitów obejmuje 31, które dotarły do pierwszej dziesiątki, z których sześć zajęło pierwsze miejsce. [Stewart miał 16 najlepszych singli w USA, z czterema osiągając pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100. Został odznaczony tytułem szlacheckim w 2016 za zasługi dla muzyki i dobroczynności.
Ze swoim charakterystycznym, chrapliwym głosem, Stewart zyskał rozgłos pod koniec lat 60. i na początku 70. z The Jeff Beck Group, a następnie z Faces, chociaż jego kariera muzyczna rozpoczęła się w 1962 roku, kiedy zajął się busikowaniem na harmonijce ustnej. W październiku 1963 roku dołączył do The Dimensions jako harmonijkarz i wokalista na pół etatu. W 1964 roku Stewart dołączył do Long Johna Baldry and the All Stars, aw sierpniu Stewart podpisał solowy kontrakt, wydając w październiku swój pierwszy singiel „Good Morning Little Schoolgirl”. Utrzymywał karierę solową równolegle z karierą grupową, wydając swój debiutancki solowy album An Old Raincoat Won't Ever Let You Down w 1969. Wczesne albumy Stewarta były połączeniem rocka, muzyki ludowej, muzyki soul i R&B.
Od późnych lat 70. do 90. XX wieku muzyka Stewarta często nabierała jakości nowej fali lub łagodnego rocka / środka drogi, a na początku 2000 roku wydał serię udanych albumów, w których interpretował Great American Songbook. W 1994 roku Stewart zagrał największy darmowy koncert rockowy w historii, kiedy wystąpił przed 3,5 miliona ludzi w Rio de Janeiro.
W 2008 roku magazyn Billboard umieścił go na 17. miejscu wśród najbardziej utytułowanych artystów na liście „Billboard Hot 100 All-Time Top Artists”. Zdobywca nagrody Grammy i Brit, został wybrany na 33 miejsce na liście 100 najlepszych piosenkarzy wszechczasów magazynu Q oraz na 59 miejscu w rankingu Rolling Stone 100 Greatest Singers wszechczasów. [Jako artysta solowy Stewart został wprowadzony do US Rock and Roll Hall of Fame w 1994 r., brytyjska Music Hall of Fame w 2006 r., a po raz drugi został wprowadzony do US Rock and Roll Hall of Fame w 2012 r. jako członek Faces.